Doom's Combat Evolution Mirms Modern Metal Music Trends

De Doom -serie heeft altijd een diepe verbinding gedeeld met metalmuziek, een feit dat duidelijk wordt met slechts een korte luisterbeurt naar zijn soundtracks of een snelle blik op zijn iconische beelden van demonen en hellscapes. Deze visuele en auditieve synergie weerspiegelt de thematische elementen die vaak worden gezien in metalen banden zoals Iron Maiden, compleet met vlammen, schedels en duivelse motieven. Omdat Doom is geëvolueerd gedurende zijn 30-jarige geschiedenis, heeft ook zijn soundtrack, die verschillende subgenres van metaal heeft onderzocht, wat de ontwikkelingen van de game weerspiegelt en culmineert in de metalcore-intensiteit van Doom: The Dark Ages.

De originele Doom, uitgebracht in 1993, trok zwaar uit de thrash metal scene van de late jaren 80 en vroege jaren 90. Co-maker John Romero citeerde invloeden zoals Pantera en Alice in Chains, die duidelijk hoorbaar zijn in sporen als "Untitled" van de E3M1: Hell houden niveau, met zijn riff opvallend vergelijkbaar met "Mouth of War" van Pantera. De score van de game, gemaakt door Bobby Prince, vangt de essentie van Thrash en stuwt spelers door Mars 'gangen met een soundtrack die overeenkomt met de urgentie en intensiteit van de iconische wapens van het spel.

DOOM: The Dark Ages - Gameplay Screenshots

6 afbeeldingen

Al meer dan tien jaar bleef de muziek van Doom in overeenstemming met zijn snelle, door kogels doorgestelde gameplay. De release van Doom 3 in 2004 betekende echter een verschuiving naar een meer experimenteel geluid, beïnvloed door het overlevingshorrorgenre. Het langzamere, opzettelijke tempo van deze game vereiste een nieuwe muzikale richting. Hoewel Trent Reznor aanvankelijk werd overwogen voor het geluidsontwerp, was het Chris Vrenna en Clint Walsh die het thema van de game maakten en inspiratie putten uit de Progressive Metal Band Tool. Het hoofdthema van Doom 3 weerspiegelt de complexiteit en de donkere sfeer van het album Lateralus van Tool, die de sci-fi horror-setting van de game perfect aanvult.

Ondanks het commerciële succes werd het vertrek van Doom 3 uit de traditionele snelle actie van de serie gezien als een afwijking. Tijdens deze periode onderging het FPS -genre belangrijke veranderingen met de opkomst van games zoals Call of Duty en Halo, en Doom paste zich naast hen aan. De metalen scène evolueerde ook, met nu-metal vervaging en banden zoals Slipknot en Deftones die bekendheid wonnen. De soundtrack van Doom 3, hoewel niet zo iconisch als het werk van Tool, was een passend experiment dat de griezelige sfeer van de game versterkte.

Na DOOM 3 werd de serie geconfronteerd met een uitdagende periode van ontwikkeling, wat uiteindelijk leidde tot de triomfantelijke terugkeer van DOOM in 2016. Deze reboot, geregisseerd door Marty Stratton en Hugo Martin, omarmde de roots van de serie met een wraak, met een soundtrack van Mick Gordon die zowel innovatief als diepgeworteld was in metaal. De score voor Doom 2016 was een baanbrekend Djent -album, perfect synchroniseerd met de meedogenloze actie van de game en een van de meest gevierde soundtracks van videogames tot nu toe werd.

Gordon's terugkeer voor Doom Eternal in 2020 bracht verdere evolutie op, hoewel het project geconfronteerd werd met enkele creatieve geschillen. De soundtrack leunde in metalcore en weerspiegelde de dominantie van het genre in de late jaren 2010 en begin 2020. Gordons werk met bands als Bring Me the Horizon en Architects beïnvloedde de score van Doom Eternal, die meer elektronische elementen en verpletterende afbraak omvatte, met behoud van het zware geluid dat de serie definieerde. Deze verschuiving in geluid liep parallel met de introductie van platformen en puzzelelementen door de game, waardoor variatie wordt toegevoegd aan de traditionele Doom -ervaring.

Doom 2016 blijft een persoonlijke favoriet, gewaardeerd om zijn rauwe en ongeraffineerde energie, net als de metalalbums uit hetzelfde jaar, zoals architecten "All Our Goden hebben ons verlaten." Hoewel Doom Eternal uitzonderlijk en lovenswaardig is vanwege zijn risico's, resoneert het niet op dezelfde manier voor iedereen. De evolutie van Doom 2016 tot Eternal Mirrors de reis van metalbanden zoals architecten, wiens nieuwere werken indrukwekkend zijn maar verschillen van hun eerdere, meer impactvolle releases.

DOOM: The Dark Ages, tentoongesteld bij de Xbox Developer Direct, belooft belangrijke wijzigingen in de gevechtsmechanica van de serie in te voeren. Het langzamere tempo van de game en nieuwe elementen zoals een door Captain America geïnspireerde schild en gigantische mechs suggereren een behoefte aan een veelzijdige soundtrack. Vroege fragmenten van nieuwe componisten die de afwerking van de afwerking van de componisten aangeven, duiden op een mix van moderne metaalinvloeden, waaronder de zware storingen van geslagen losse en thrashelementen die doen denken aan de oorspronkelijke ondergang. Deze soundtrack is bedoeld om de uitgebreide reikwijdte van de game te evenaren, waaronder het rijden op mythologische wezens en het besturen van massieve mechs, inspiratie putten uit games zoals Titanfall 2.

De evolutie van de soundtrack van Doom weerspiegelt de bredere trends in metalmuziek en omarmt experimenten en innovatie. Van Thrash tot Djent tot Metalcore, de muziek van Doom is altijd een cruciaal onderdeel van zijn identiteit geweest. Als Doom: The Dark Ages nadert de release, de anticipatie op zowel zijn gameplay als de soundtrack is voelbaar, en belooft een ander spannend hoofdstuk te leveren in de legendarische geschiedenis van de serie.