"Nieuwe Oblivion: Remake Look, Remaster Feel"

Toen Bethesda eerder deze week de vergetelheid onthulde, was het een lust voor het oog. De reis van 2006 naar Tamriel, ooit gekenmerkt door zijn eigenzinnige, aardappelgezicht en lage resolutie, weelderige landschappen, is nu omgezet in het meest visueel verbluffende Elder Scrolls-spel tot nu toe. Nadat ik werd geconditioneerd door eerdere HD -remasters zoals de Mass Effect Legendary Edition en Dark Souls Remastered, die nauwelijks afdwaalden van hun Xbox 360 -wortels, was ik sceptisch. Toen ik de keizerlijke stad zag die ik bijna twee decennia geleden verkende herboren in Unreal Engine 5 met Ray Tracing was verbazingwekkend. Bovendien heeft de game verbeteringen in gevechten, RPG -systemen en een overvloed aan andere details. Het deed me vragen of Bethesda en ontwikkelaar Virtuo's het verkeerd hadden genoemd - zou dit geen Oblivion -remake moeten zijn?

Het blijkt dat ik niet de enige was die hierover nadenkt. Veel fans bestempelden het een remake, en zelfs Bruce Nesmith, een senior ontwerper op de originele Oblivion, merkte op: "Ik weet niet zeker dat [het woord] remaster het eigenlijk recht doet." Maar na het spelen van enkele uren werd het duidelijk dat ondanks zijn remake-achtige uiterlijk, Oblivion Remastered de kerngameplay van een remaster behoudt.

Waarom ziet de vergetelheid eruit als een remake? Het antwoord is simpel: virtuo's herbouwd 'elk actief helemaal opnieuw'. Visueel is alles wat je ziet - van bomen tot zwaarden tot afbrokkelende kastelen - gloednieuw. Dit voldoet niet alleen aan moderne grafische normen, maar introduceert ook verbluffende texturen, adembenemende verlichting en een nieuw fysica -systeem dat realistisch de impact van pijlen en wapenaanvallen simuleert. Hoewel de NPC's hetzelfde zijn als die uit 2006, zijn hun modellen volledig nieuw. Deze revisie verwerpt de door nostalgie aangedreven "Looks As You Remember" -benadering ten gunste van iets dat indrukwekkend is volgens de normen van 2025. Als ik het zonder eerdere geruchten had gezien, heb ik het misschien aangezien voor de Elder Scrolls 6.

Maar het gaat niet alleen om visuals. Gevecht is verfijnd, waardoor swingen een langsword effectiever voelt dan voorheen. De camera van de derde persoon bevat nu een functionele reticule, en alle menu's, van de Quest Journal tot dialoog en minigames, zijn bijgewerkt. Het originele, gebrekkige nivelleringssysteem is vervangen door een meer verstandige hybride van de vergetelheid en de systemen van Skyrim. Bovendien kunt u nu sprinten. Met zulke uitgebreide upgrades is het gemakkelijk om te beweren dat dit als een remake moet worden beschouwd.

Als ik Oblivion Remastered had gezien zonder de geruchten, zou ik het misschien hebben aangezien voor de Elder Scrolls 6. Het debat over of het een remake is of een remaster hangt af van semantiek. De industrie mist duidelijke definities voor deze voorwaarden, wat leidt tot verwarring. Rockstar's "definitieve editie" remasters van de Grand Theft Auto-trilogie zijn bijvoorbeeld duidelijk PlayStation 2-tijdperk games met bijgewerkte texturen en verlichting. De crash Bandicoot N. Sane Trilogy, ook wel een remaster genoemd, heeft daarentegen geheel nieuwe activa en ziet eruit als een moderne game. Remakes zoals Bluepoint's Shadow of the Colossus en Demon's Souls Rebuild Games vanaf de grond, maar blijven trouw aan de oorspronkelijke ervaringen. Resident Evil 2 behoudt de originele structuur, maar herbergt de gameplay en Final Fantasy 7 remake en wedergeboorte veranderen het ontwerp, script en verhaal van de originele games aanzienlijk. Deze voorbeelden benadrukken het ontbreken van een uniforme filosofie voor wat een remake is.

Historisch gezien werden remakes beschouwd als games die helemaal opnieuw in een moderne motor werden herbouwd, terwijl remasters beperktere upgrades waren binnen de oorspronkelijke technologie. Dit onderscheid wordt echter verouderd. Een meer relevante definitie van vandaag kan zijn dat remasters grafische revisie zijn die het ontwerp van de originele game behouden met een aantal verbeteringen in de kwaliteit van leven, terwijl remakes games volledig opnieuw ontwerpen. Volgens deze definitie zouden games zoals Demon's Souls en Metal Gear Solid: Delta worden beschouwd als remasters, en de term "remake" zou alleen van toepassing zijn op games die aanvoelen als nieuwe interpretaties van oude ideeën.

Nieuwe verlichting, bont en metalen effecten zijn slechts het topje van de veranderingen van de ijsberg van Oblivion Remastered. Afbeeldingskrediet: Bethesda / VirtuoS -applying Deze definities, Oblivion Remastered is toepasselijk genoemd. Ondanks zijn visueel nieuwe activa en Ray Tracing van Unreal Engine 5, behoudt het de kernmechanica en de structuur van het originele spel. Bethesda legde uit: "We hebben naar elk deel gekeken en het zorgvuldig opgewaardeerd. Maar bovenal wilden we nooit de kern veranderen. Het is nog steeds een spel uit een vorig tijdperk en zou als één moeten voelen."

De overblijfselen van dat vorige tijdperk zijn duidelijk in de laadschermen achter elke deur, de verbijsterende overtuiging-minigame, de simplistische stadsontwerpen, de ongemakkelijke NPC-bewegingen en de stille gevechten. Zelfs de bugs en glitches zijn bewaard, waardoor de eigenzinnige charme van het origineel wordt gehandhaafd.

Slechts een paar maanden geleden toonde de erkende Obsidian een moderne kijk op de kernelementen van de Elder Scrolls. De dynamische gevechts- en exploratiesystemen maken de vergetelheid geremasterd gevoel gedateerd. Toch biedt Oblivion Remastered nog steeds veel in 2025. De wereld blijft betoverend, met uitgebreide velden en talloze mysteries. De ambitie van de game schijnt door in zijn dynamische NPC -interacties en boeiende queststructuur, die de repetitieve kerkers van Skyrim overtreft. De vrijheid die het biedt, voelt verfrissend in het gaminglandschap van vandaag. De dialoog, systeeminterconnectiviteit en niveauontwerp blijven echter onmiskenbaar old-school. Een echte remake zou deze elementen bijwerken, maar Oblivion Remastered richt zich op het herleven van de oorspronkelijke ervaring.

Wat denk je dat de nieuwe vergetelheid is? ------------------------------------------

Het is een remake. Het is een remaster. Het is iets anders en we hebben er een nieuw woord voor nodig.

ANTWOORDSEE RESULTATENVIDEO Games lenen vaak terminologie van andere media. In film zijn remakes nieuwe producties met nieuwe casts, bemanningen, scripts en sets, terwijl remasters bestaande films verbeteren om aan de moderne normen te voldoen. De 4K -restauraties van Jaws en de Godfather zien er bijvoorbeeld fantastisch uit, maar komen duidelijk uit de jaren 1970. Evenzo is de vergetelheid als een Blu-ray-restauratie van een klassieke film. Het duwt de visuele kwaliteit tot het uiterste met behulp van een nieuwe motor, maar blijft een product van de 2000s in de kern. Alex Murphy, uitvoerend producent bij virtuo's, zorgde voor een passende analogie tijdens de onthullingsstroom: "We beschouwen de Oblivion -game -engine als de hersenen en Unreal 5 als het lichaam. De hersenen drijven de hele wereldlogica en gameplay en het lichaam brengt de ervaring tot leven waar spelers bijna 20 jaar van hebben gehouden."

Oblivion Remastered is precies wat het beweert te zijn, en dit moet zijn prestaties niet verminderen. In plaats van te beweren dat het een remake is, moeten we het zien als de benchmark voor remasters van andere grote AAA -studio's. Dit is de standaard die Mass Effect Legendary Edition had moeten bereiken, niet alleen een opgeruimde heruitgave. Dit is wat Grand Theft Auto: de trilogie had moeten zijn, in plaats van een waargenomen geldgreep. Oblivion Remastered weerspiegelt het werk van gepassioneerde makers, terwijl de essentie van fans wordt bewaard, waardoor het het perfecte voorbeeld is van wat een remaster zou moeten zijn.