Yoko Taro Goils Ico als revolutionair videogame meesterwerk

Yoko Taro, de visionair achter veelgeprezen titels zoals Nier: Automata en Drakengard, heeft diepe bewondering uitgesproken voor de impact van ICO op de videogame -industrie. Uitgebracht in 2001 voor de PlayStation 2, verzamelde ICO snel een cult -aanhang vanwege het minimalistische ontwerp en het verhaal overgebracht door woordeloze verhalen.

Taro benadrukte het revolutionaire karakter van de kernmonteur van ICO, waar spelers het personage Yorda begeleiden door haar hand vast te houden. Hij merkte op: "Als ICO je in plaats daarvan een koffer had gedragen, zou het een ongelooflijk frustrerende ervaring zijn geweest." Deze monteur, betoogde Taro, daagde de conventionele gameplay -normen uit door spelers te verplichten een ander personage te leiden, waardoor interactiviteit in games opnieuw wordt gedefinieerd.

Tijdens het tijdperk waarin het succes van het spelontwerp vaak werd gemeten door de mogelijkheid om de betrokkenheid te behouden, zelfs wanneer alle elementen werden gereduceerd tot eenvoudige kubussen, nam ICO een ander pad. Het gaf prioriteit aan emotionele resonantie en thematische diepte boven mechanische innovatie alleen. Taro gelooft dat ICO heeft aangetoond hoe kunst en verhaal meer kunnen zijn dan alleen achtergrond voor gameplay; Ze kunnen een integraal onderdeel zijn van de ervaring zelf.

Label ICO als "Epoch Making", crediteert Taro het met het aanzienlijk wijzigen van de loop van de game-ontwikkeling. Hij loofde het spel voor het presenteren van hoe videogames een diepe betekenis konden overbrengen door subtiele interacties en sfeervolle ontwerp.

Naast ICO benadrukte Taro twee andere games die zowel hem als de bredere industrie aanzienlijk beïnvloedden: Undertale door Toby Fox en Limbo door PlayDead. Hij gelooft dat deze titels de mogelijkheden hebben uitgebreid van wat zou kunnen worden uitgedrukt door interactieve media, waaruit blijkt dat videogames in staat zijn om diepgaande emotionele en intellectuele ervaringen te bieden.

Voor enthousiastelingen van het werk van Yoko Taro werpt zijn waardering voor deze games licht op de creatieve invloeden achter zijn eigen projecten. Het benadrukt ook de continue evolutie van videogames als een krachtige en veelzijdige kunstvorm.