Zagubiony scenariusz Ridleya Scotta odkrył: „Nie miałyby zadowolonego fanów”

„Bardzo łatwo byłoby zrobić zły film z wydm…” - Ridley Scott, South Bend Tribune, 1979

W tym tygodniu przypada 40. rocznica wydm Davida Lyncha, filmu, który początkowo zbombardował w kasie 40 milionami dolarów, ale od tego czasu kultywował oddany kult w ciągu ostatnich czterech dekad. Wydana 14 grudnia 1984 r. Interpretacja Lyncha jest w wyraźnym kontraście z niedawną dwuczęściową adaptacją kultowej powieści Franka Herberta przez Denisa Villeneuve'a. Kiedy Ridley Scott, świeżo od sukcesu Alien , a później znany z Blade Runner i Gladiator , został ogłoszony w maju 1981 r. Dune dla producenta Dino de Laurentiis. Jednak Scott ostatecznie odszedł, torując drogę, aby enigmatyczny David Lynch zajął ster.

Szczegóły dotyczące wersji Scotta, rozwinięte w ciągu siedmiu do ośmiu miesięcy, do tej pory pozostały rzadkie. Dzięki starannym wysiłkom TD Nguyena , 133-stronicowego szkicu nieprodukowanego filmu Dune w październiku 1980 r., Pisanym przez Rudy'ego Wurlitzera (znanego z dwupasmowego Blacta i Walkera ), został odkryty w archiwach Coleman Luck w Wheaton College i dzieleniu się tym autorem.

Kiedy Scott dołączył do projektu po triumfie Alien , Frank Herbert stworzył już szczegółowy dwuczęściowy scenariusz, który, choć wierny książce, został uznany za niefilansowalny. Scott, po przejrzeniu scenariusza Herberta, wybrał kilka scen, które uznał za obiecujące, ale ostatecznie zaciągnął Wurlitzera do pełnego przepisania. Ten nowy scenariusz, opracowany w Londynie podczas przedprodukcji w Pinewood Studios, został przewidziany jako pierwsza część dwuczęściowej sagi, podobna do podejść Herberta i Villeneuve.

Wurlitzer, zastanawiając się nad wyzwaniem, powiedział Magazyn Prevue w 1984 r.: „Adaptacja wydm była jednym z najtrudniejszych prac, jakie kiedykolwiek wykonałem. Zamknięcie go na zarys roboczy zajęło to na zarysie niż napisanie ostatecznego scenariusza. Uważam, że zachowaliśmy ducha książki, ale w pewnym sensie rzadko ją wrażliliśmy.”

W wywiadzie dla Total Film z 2021 r. Scott potwierdził jakość scenariusza, stwierdzając: „Zrobiliśmy scenariusz, a scenariusz jest dość cholernie dobry”.

Kilka czynników przyczyniło się do upadku projektu wydmowego Scotta, w tym osobisty żal po śmierci brata Franka, niechęć do filmowania w Meksyku, zgodnie z domem De Laurentiis, budżetu przekraczającym 50 milionów dolarów oraz urok projektu Blade Runner . Ponadto, jak ujawnił Thom Mount, dyrektor wykonawczy Universal Pictures w książce autora , arcydzieło w Disay - Dune Davida Lyncha : „Wersja scenariusza Rudy'ego nie otrzymała jednogłośnego, świecącego entuzjazmu”.

Pozostaje pytanie: czy scenariusz Wurlitzera był wadliwą filmową adaptacją ekspansywnej narracji Herberta, czy też była zbyt mroczna, gwałtowna i politycznie oskarżona, aby odnieść sukces komercyjny? Możesz zbadać naszą dogłębną analizę i sam zdecydować.

Rudy Wurlitzer (obecnie 87) i Ridley Scott skontaktowano się z tym artykułem, ale odmówili komentarza.

Dziki odcień Pawła

Draft Dune z października 1980 r. Otwiera się sekwencją snów przedstawiającą palące pustynie i apokaliptyczne armie, przygotowując scenę dla złowieszczego przeznaczenia Pawła. Charakterystyczne bogactwo wizualne Scotta jest widoczne w opisach takich jak „Ptaki i owady stają się wirującą histerią ruchu”, prezentując jego wyjątkowy artystyczny talent.

Jak Scott wyjaśnił Total Film : „Zrobiliśmy bardzo dobre podejście do wydm , ponieważ wczesne dni pracowałem bardzo, bardzo ściśle z pisarzem. Zawsze galmowałem wygląd filmu na tym, co on lub ona pisał”.

Scenariusz wprowadza 7-letniego Paula Atreida z długimi blond włosami, który budzi deszcz, obruwając okna Castle Caladan. Podczas procesu z wielebnym matką jego recytacja litanii przeciwko strachowi jest przedziałem z matką Jessiką, podkreślającą ich więź psychiczną. Skrypt zachowuje intensywność wersji Lyncha z wizualizacjami płonącej ręki, choć raczej symboliczną niż dosłowną.

Po przejściu testu młody Paweł używa głosu, aby odzyskać miecz od strażnika i prawie zabija Duncana Idaho we śnie, testując powiedzenie, że „prawdziwy wojownik nigdy nie śpi”. Ten Paweł uosabia „dziką niewinność”.

Stephen Scarlata, producent filmu dokumentalnego Jodorowsky'ego , zauważa: „Wersja Paula Rudy'ego Wurlitzera jest znacznie bardziej asertywna. Aktywnie przejmuje kontrolę. Widzimy nawet błyskawice jego wzrostu od 7 do 21 lat, gdzie jego nieustępliwy trening prowadzi go do przewyższenia Duncana Idaho. Osobiście, wolę lyncha. Tylko po to, by uświadomić sobie, że ta podatność sprawia, że ​​odczuwamy większy strach i troskę, zwłaszcza gdy Paul i Jessica są zmuszeni uciec ”.

W wieku 21 lat Paweł stał się mistrzem szermierza, opisanego jako „przystojny, charyzmatyczny, królewski”. Duncan, teraz starszy z białymi włosami i brodą, odzwierciedla przedstawienie Jasona Momoa w swoim humorze:

Duncan
Obowiązkiem nauczyciela jest kiedyś jego uczeń.
(Uśmiechnięcie się)
Ale nie myśl, że możesz się zrelaksować. To tylko jeden poziom, z którym osiągnąłeś. Istnieją inne, bardziej niebezpieczne metody opanowania. Ale nie teraz. Teraz będziemy się odpowiednio upić.

Niech żyje cesarz

Następnie scenariusz przechodzi do Jessiki, obserwując ogrodnika wbijającego białe kamyki w wzory. Gdy deszcz zaczyna padać, ogrodnik klęka i głosi, „Cesarz jest martwy”, kluczowy moment nie znalezionego w książce. Ian Fried, scenarzysta legendarnego spektralnego i niedawna nieopłacalna wersja wyspy dr Moreau , podzieliła się z IGN: „Absolutnie uwielbiam moment, w którym Jessica patrzy na zamek na ogrodnika, wbijającym białe pebry w wzory. Nagle zaczyna padać, a ogrodnik upada na kolana, pral z siebie, patrząc na niebo, a„ Emperor jest martwy ”. Z drugiej strony , że drearzy to.

Narracja przenosi nas do wewnętrznego królestwa cesarza, otoczone szczytami śniegu i mistycznymi kręgami, gdzie członkowie dwudziestu czterech wielkich domów opłakują cesarza. Mistyczna atmosfera nasila się, gdy zmarły cesarz przemawia przez medium z wydrążonymi gniazdkami oczu, zapisując księcia Leto Atreide kontrolujące Arrakis w celu zwalczania wkraczającej ciemności wszechświata.

Baron Harkonnen, za pośrednictwem Feyd-Rautha, próbuje negocjować oddział produkcji Spice Arrakis z Duke Leto, który odmawia. Pojawia się linia uderzająco podobna do wersji Lyncha:

BARON
(do dr. Yueh)
Zrozum pozycję na długo przed wyjazdem. Kto kontroluje wydmę kontroluje przyprawę i który kontroluje przyprawę kontroluje wszechświat. Bez mnie twój książę nic nie kontroluje.

Mark Bennett z Duneinfo zauważył: „Zwykle przypisałem Lynchowi tę wielką linię. Biorąc pod uwagę, że był to scenariusz projektu de Laurentiis, zastanawiam się, czy Lynch przeczytał go i pożyczył tę linię, czy wymyśliłem ją niezależnie?”

Lot nawigatora

Podobnie jak w filmie Lyncha, odejście rodziny Atreides z kaladanu na pokładzie gildii Heighliner zawiera nawigatora, rozprawione przyprawy opisane jako „wydłużona postać, niejasna humanoidy z płetwem i niezwykle zapalonym, błonowe ręce, unoszące się w przezroczystym pojemniku zewnętrznym”. Nawigator spożywa pigułkę, wpada w śpiączkę i nawigia przy użyciu muzycznych intonacji, przypominających późniejszy film Scotta Prometeusza .

Ian Fried dodał: „Absolutnie uwielbiałem to, że udało im się pokazać nawigatora. Chociaż uwielbiam filmy Denis Villeneuve, jestem naprawdę rozczarowany, że nie widzieliśmy tego.

Po przybyciu do Arrakisa forteca Atreidesa odzwierciedla estetykę legendy Scotta, z ciemnymi komnami i masywnymi kominkami, podkreślając średniowieczny ton. Scenariusz podkreśla tematy ekologiczne poprzez wprowadzenie Lieta Kynesa jego córki Chani do księcia Leto i Paula, pokazując niszczycielski wpływ zbioru przypraw na ekosystem planety.

Scenariusz przechodzi sceny podróży Atreides przez pustynię z obdarowaniem Crysknife do Lady Jessica przez domową sługę Shadout Mapes, która jest intrygująco przedstawiona z trzema piersiami. Ulice Arakeen są opisywane jako nieczyste, podkreślające różnice klasowe zainspirowane The Battle of Algiers Gillo Pontecorvo.

Nowa pełna akcji scena przedstawia Paul i Duncan angażujące się w walkę barową w mieście, w której Paweł zabija przeciwnika jednym ciastem palcem. Stephen Scarlata skomentował: „To przypomina bójkę barową, którą można znaleźć w filmie akcji Burt Reynolds lub Walter Hill. Scena walki wydaje się nie na miejscu, ponieważ sprawia, że ​​Paul wydaje się zbyt niezwyciężony. Jego podróż jest o rozwój - nauka przetrwania, dostosowywania się i prowadzenia.

Scenariusz przedstawia także stoickiego lidera Fremen Stilgara, który dekapituje samotnego agenta Harkonnen na rynku przemytnika. Jessica, w chwili medytacji, lewituje jak mag i omawia z Duke'em Leto swoim planem wymyślania dziecka.

Baron Wasteland

Dr Yueh, po otrzymaniu tajnego przesłania, dzieli się przejmującym momentem z Paulem, zanim wysłał go do miasta na noc wolności. Paul, podążając za bezdomnym chłopcem, wchodzi do jaskini Fremen Spice, gdzie wdycha parę niebieskiej przypraw i doświadcza wizji swojej nienarodzonej siostry Alii. W surrealistycznej scenie Paul hipnotyzuje maleńkie warstwowe, umieszczając go w skorupce.

Yueh zatruwa i zabija thufira za grę w szachy, a następnie dezaktywuje tarczę domową, pozwalając Harkonnenowi śmierci komandosów na infiltrując zamek. Paul, powracający z miasta, zostaje zaatakowany przez poszukiwacza myśliwego, przedstawionego jako stworzenie przypominające nietoperz z głową kobry. Dekapituje to, gdy Jessica wchodzi do pokoju.

Scarlata zauważył: „Scena poszukiwacza myśliwych jest dla mnie fascynująca. Wprowadzenie biologicznego zwrotu do zwykłego urządzenia mechanicznego odzwierciedlającego Alejandro Jodorowsky'ego kilka lat wcześniej, gdzie okno łowcy jest latającym stworzeniem z bomby przymocowaną do pleców.

Duke Leto walczy dzielnie, dekapitując kilku komandosów śmierci, zanim został zatruty przez Yueh. Duncan przybywa, aby uratować Leto, ale jest dźgnięty przez Yueh, którego Duncan następnie przecina na pół. Jessica umieszcza kapsułkę z trującym gazem w umierających ustach księcia, a Duncan poświęca się, aby pozwolić Paulowi i Jessice uciec w „Thopter, pośród przemocy graficznej, która” zasługuje na ocenę R.

Głębokie pustynne kontrowersje

Ucieczka Pawła i Jessiki na głęboką pustynię jest bardziej intensywna niż w poprzednich adaptacjach, a pilotowanie Pawła powoduje fale grupy G na twarzach. Po wyjęciu przez zderzeniu przetrwają burzę piaskową w Stilltent i podróż w Stillsuits, napotykając masywne orkiestry.

W szczególności nieobecny w tym projekcie jest kazirodczy związek między Paulem i Jessią, który był kontrowersyjnym elementem wcześniejszych wersji. Herbert wyraził przerażenie na pszczocie Sacramento w 1982 roku, stwierdzając: „Chciał zrobić film kazirodztwa! Czy możesz sobie wyobrazić efekt, który miałby na fanów wydm ?” Wurlitzer potwierdził w Prevue: „W jednym szkicu przedstawiłem niektóre erotyczne sceny między Pawłem a jego matką, Jessiką. Czułem, że zawsze jest ukryte, ale bardzo silne, edypalne przyciąganie między nimi, i zacząłem je jeszcze bardziej notatkę. Poszedł w środku filmu, jako najwyższy bunt niektórych granic, być może jeszcze bardziej heroiczny, że złamał zakaz.”

Chociaż w tym szkicu nie istnieje taka relacja, istnieje scena, w której Paul i Jessica zjeżdżają po wydmieniu, tracąc zapasy w tym procesie.

Poszukując schronienia w starożytnej jaskini w gigantycznej zwłce robaków, odkrywają je Frema prowadzone przez Stilgara. Paul z niecierpliwością przyjmuje pojedynek śmierci z Jamisem, doradzany przez Jessikę, która daje mu Crysknife obdarowane przez Shadout Mapes. Zwycięstwo Pawła i późniejsza żałoba dla Jamisa odzwierciedla scenę Lynch, ale odcięła się od jego wydania teatralnego.

W obozie Fremen następuje ceremonia przypraw, a Paweł wdycha substancję i otrzymał nazwę Maud'dib. Paul dowiaduje się, że zdobył rękę Chani w bitwie, a ona przyjmuje go i Jessikę do jej życia. Paul oferuje Chani wodę Jamisa, który odmawia, prowadząc Pawła do wlewania go do zbiornika plemienia.

Frema przygotowują się do przekroczenia wielkich mieszkań solnych na Sundancer, gigantycznym trimaranie, aby zjednoczyć plemiona za legendą Lisan al-Gaib. Kynes zachęca Chani do pozostania blisko Pawła, pomimo jej ambiwalencji wobec Jessiki. Paweł potwierdza swoje przywództwo:

Paul
Proszę o akceptację bez zastrzeżeń, nawet o to, czego nie możesz zrozumieć.

Chani
Gdy dzielimy ten sam cel, nic od ciebie nie wstrzymuję.

Wurlitzer w 1984 r. Zastanawiał się nad charakterem Pawła, mówiąc: „Prawdziwy przywódca nigdy nie jest jasnym modelem chrześcijańskiego dobroci. Wiele razy jest bezwzględny, bardzo zdeterminowany i chętny do poświęcenia, aby służyć pewnym celom. To nie znaczy, że musi być doskonałym Machiavelianem, tylko że pewne cienie w jego charakterze czynią go trochę niebezpiecznym, trochę gwałtownym, nawet Chrystusem.

Ian Fried zauważył: „Czuję, że Paweł jest prawie szyfrem. Jest zbyt doskonałym Mesjaszem. Bardzo trudno jest się z nim odnosić. Nie jest jasne, w oparciu o to, że Paul jest nawet głównym bohaterem”.

Scenariusz kończy się ceremonią wody życiowej prowadzonej przez szamana z trzema piersiami i męskimi narządami płciowymi, który wykonuje erotyczny taniec, gdy pojawia się kanapki o długości 10 stóp, obracając wodę niebieski. Jessica, świadoma niebezpieczeństwa, pije wodę życia, łącząc aury z wielebną matką. Przeżywając, deklaruje się nową wielebną matkę, a Frema akceptuje Pawła jako ich Mesjasza. Skrypt kończy się, gdy Jessica nazywa gigantyczną kanapkę, wskazującą na przyszłą jazdę Paula, scenę, którą Herbert miał nadzieję zobaczyć w filmie Scotta.

Wnioski

Seria wydm Franka Herberta podkreśla niebezpieczeństwo charyzmatycznych przywódców, temat ignorowany przez Lyncha, ale centralny dla adaptacji Villeneuve. Scenariusz Wurlitzera przedstawia Pawła jako pewnego siebie młodego człowieka, który przyjął swoje przeznaczenie jako uniwersalnego dyktatora, z współwinnymi postaciami, takimi jak Chani i Kynes, popierają jego wzrost, aby osiągnąć swoje cele ekologiczne.

Ten skrypt, opracowany w początkowej erze współczesnej science fiction, mógł być zbyt ambitny, jak na swój czas, podobnie jak strażnicy Zacka Snydera. Scott przyznał w 1979 r. Tribune: „Przez lata science fiction jest traktowane jako materiał podziemny, ale zawsze istniało ogromne i entuzjastyczne czytelnictwo powieści science fiction. Dune sprzedał 10 milionów kopii”.

Skrypt Wurlitzera wizualnie ustanawia kluczowe relacje, naprawiając problemy znalezione w filmie Lyncha. Wprowadza śmierć cesarza jako katalizatora upadku księcia, zwiększając spójność narracji. Skrypt bardziej podkreśla tematy ekologiczne niż inne adaptacje, siła podkreślona przez Iana Frieda: „Ekologiczny aspekt wydmy jest omawiany w tym skrypcie w sposób, w jaki nigdy nie został omówiony w żadnym innym materiale. To jedna z mocnych stron tej adaptacji: wydaje się, że jest to ważne dla opowieści o historii. Nie trafi cię w głowę z tym, że rozwinął cię. Mining .

Podczas gdy scenariusz Wurlitzera nie został powszechnie przyjęty na poziomie studia ze względu na jego mroczny i dojrzały ton, jego dziedzictwo trwa. Do tego projektu opracowano falliczny design z piaskownicą HR Gigera i szkieletowe meble Harkonnen, obecnie w Muzeum Giger. Vittorio Storaro, który miał być operatorem, później pracował nad miniseriodą wydmu Franka Herberta w 2000 roku. Scott i de Laurentiis ostatecznie współpracowali nad Hannibal , a elementy scenariusza Wurlitzera można zobaczyć w Scott's Gladiator II .

Gdy zbliżamy się do 60. rocznicy powieści Herberta, jej tematy rozkładu środowiska, niebezpieczeństwa faszyzmu i potrzeba przebudzenia pozostają tak istotne jak zawsze, co sugeruje, że przyszłe adaptacje mogą jeszcze głębiej zbadać te ekologiczne podstawy.